تاثیر ماساژ پرینه بر طول مرحله دوم زایمان، پارگی پرینه و پیامدهای آن

زمینه و هدف: طولانی شدن مرحله دوم زایمان اغلب موجب خستگی و ناراحتی مادر می شود. طی زایمان واژینال اغلب زنان دچار آسیب و درد پرینه می شوند. درد پرینه مادر را در مراقبت از نوزاد ناتوان می کند. لذا این تحقیق با هدف بررسی تاثیر ماساژ پرینه بر طول مرحله دوم زایمان، پرینه سالم، اپی زیاتومی، درجات پارگی و شدت درد پرینه انجام شد. روش بررسی: در این کارآزمایی بالینی 141 نفر (71 نفر ماساژ و 70 نفر کنترل) از زنان نخست زای مراجعه کننده به بیمارستان امام خمینی (ره) شهرستان کوهدشت که برای زایمان طبیعی مراجعه کرده بودند، با نمونه گیری مستمر و به صورت تصادفی انتخاب شدند. در گروه ماساژ از دیلاتاسیون 7-6 سانتی متر سرویکس تا زمان زایمان، پس از آغشته کردن انگشت سبابه و میانی به ماده لغزنده (کی- وای ژل) و وارد کردن انگشتان به اندازه 5-4 سانتی متر به واژن، ماساژی در ناحیه پرینه بین ساعت 3 و 9 بطور متناوب انجام شد. جمع آوری داده ها از طریق پرسشنامه و برگه ثبت موارد صورت گرفت. داده ها با استفاده از آزمون های آماری تی، من ویتنی، کای اسکوئر و فیشر تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: در این پژوهش میانگین طول مرحله دوم زایمان در گروه ماساژ 22/28± 16/58 و در گروه کنترل 93/28 ± 07/57 دقیقه بود، که این تفاوت معنی دار نبود (723/0P=). در گروه ماساژ فراوانی پرینه سالم 6/29%، اپی زیاتومی 4/32% و پارگی پرینه 38%، در گروه کنترل فراوانی پرینه سالم 4/11%، اپی زیاتومی 1/67% و پارگی پرینه 4/21% بود، که این تفاوت ها بین دو گروه از نظر آزمون های آماری معنی دار بود (05/0P